Nowa Gazeta Praska

      Jest to krzew 2,5 m. wysoki, silnie rozgałęziony i bardzo mocno ukorzeniony. Pędy ma pokryte jasnoszarą korą z licznymi cienkimi kolcami, skierowanymi skośnie ku dołowi.
Roślina ma liście pięciopalczaste ze środkowymi trzema palcami wyraźnie większymi, osadzonymi na ogonkach o długości do 10 cm. Kwiaty zebrane są w kuliste i puszyste baldachy, wyrastające po kilka z jednego miejsca łodygi. Żeńskie są koloru żółtego, natomiast obupłciowe lub męskie mają zabarwienie bladoliliowe. Wydzielają one silną, swoistą woń. Z baldachów kwiatowych na jesieni dojrzewają okazałe, kuliste owocostany. Pojedyncze owoce w owocostanie osadzone są na długich ogonkach. Sam zaś owoc jest błyszczący koloru czarnego o średnicy do 10 mm i wydziela słabą przyjemną woń.
      Krzew posiada bardzo długie kłącza i korzenie (do 5 m długie), oraz wypuszcza nader liczne odrosty, które szybko przekształcają się w gąszcz nie do przebycia.
      Krzew kwitnie w czerwcu, a owocuje we wrześniu i październiku. Porasta on obficie lasy mieszane, wyręby, polany, osypiska górskich zboczy. Lubi raczej miejsca nasłonecznione i gleby zasobne w składniki pokarmowe. Ojczyzną eleuterokoku kolczastego jest południowy Sachalin, Kraj Nadmorski, Kraj Chabarowski, Okręg Amurski, północno-wschodnia część Chin, Półwysep Koreański i Wyspy Japońskie.
      Surowcem leczniczym są bardzo rozgałęzione kłącza i korzenie, które wykopuje się jesienią, myje, tnie i suszy. Taki surowiec ma barwę jasnoszarą, lekko aromatyczny zapach i smak nieznacznie palący. Wytwarza się z niego w większości wyciągi płynne. Jak dotąd roślina nie jest uprawiana, gdyż jej zasoby w stanie dzikim są bogate. Eleuterokok kolczasty stał się znaną i cenioną rośliną leczniczą od niedawna. Wcześniej nie był stosowany w lecznictwie nie tylko w Europie, ale nawet przez ludy Dalekiego Wschodu. Jego cenne właściwości lecznicze odkryli badacze rosyjscy podczas poszukiwań roślin mogących zastąpić drogi i trudny do pozyskania zarówno ze stanu dzikiego jak i upraw - żeń-szeń.

Z kłączy rośliny wyodrębniono liczne, biologicznie aktywne substancje takie jak:

różne glikozydy

trójterpeny

kumaryny

olejki eteryczne

smoły

skrobię

żywice i inne składniki

Warto w tym miejscu zaznaczyć, że podobne lub analogiczne substancje zawierają w sobie następujące rośliny:

Żeń-szeń (Panax Ginseng C.A Mey)

Aralia Wysoka (Aralia Elata Seem)

Zwodnica Wyniosła (Echinopanax Elatum Nakai)

Leuza Krokoszowata (Leuzea Carthamoides DC)

Cytryniec Chiński (Schizandra Chinensis Baill)

Różeniec Górski (Rhodiola Rosea L.)

      Wspominamy o tym nie tylko dlatego, że rośliny te rosną dziko w rejonach wyżej określonych, ale też z tego powodu, że podobnie jak Eleuterokok Kolczasty mają właściwości pobudzające, wzmacniające, adaptogenne i podnoszące odporność organizmu ludzkiego. Działanie pobudzające eleuterokoka kolczastego uwidacznia się już po jednorazowym zażyciu 20 do 40 kropel wyciągu. Powoduje to wyraźne podwyższenie sprawności fizycznej człowieka. Natomiast po kilkudniowej kuracji wyciągami z tej rośliny obserwuje się wzmocnienie organizmu, poprawę samopoczucia i ogólnej wydolności fizycznej. Jednocześnie organizm łatwiej znosi trudne warunki bytowania i pracy (szybciej się adaptuje). Widać to szczególnie w sytuacjach zbytniego oziębienia lub wysokiej temperatury. Wzrasta także odporność organizmu na zakażenia drobnoustrojami oraz zatrucia związkami toksycznymi z zewnątrz.

Z powyższych względów wyciągi z eleuterokoka kolczastego zaleca się szczególnie:

w przemęczeniu fizycznym i psychicznym, oraz wszelkiego rodzaju neurasteniach;

dla rekonwalescentów po przebyciu ciężkich chorób;

przy przegrzaniu lub zbytnim ochłodzeniu ciała;

zapobiegawczo przed chorobami infekcyjnymi (np. przed zbliżającymi się epidemiami);

przy zwiększonej senności.

      Nalewkę z eleuterokoku kolczastego sporządza się z 2 wagowych części czystego spirytusu i 1 części ususzonego i dobrze rozdrobnionego kłącza. Maceracja winna trwać w szczelnie zamkniętym, ciemnym naczyniu, przez 3 - 4 tygodni. Następnie płyn przecedza się, zlewa do ciemnych butelek i szczelnie korkuje. Odwar przygotowuje się z 1 łyżki stołowej rozdrobnionego kłącza na szklankę wody. Należy go gotować pod przykryciem przez 5 - 7 min., odstawić do naciągnięcia i przecedzić.

Dawkowanie

dla nalewki wynosi ono zwykle 15 - 20 kropli na wodę lub cukier 2 x dziennie;

odwar należy pić po 1/3 szklanki 2 x dziennie.

      Zarówno w przypadku nalewki jak i odwaru kuracja powinna trwać 7-10 dni. Później trzeba zrobić kilkudniową przerwę, po której kurację można powtórzyć. Ponieważ działanie tak nalewki jak i odwaru jest dość mocne - wskazana jest kontrola lekarska w czasie kuracji.
      Amerykańska firma Herbalife proponuje preparat o nazwie Cell Activator (Formuła 3). Obok bogatego zestawu różnych roślin leczniczych, witamin i mikroelementów w skład tego preparatu wchodzi również eleuterokok kolczasty.
      W prospektach Firmy określa się szczegółowo zastosowanie i dawkowanie tego preparatu. Reasumując trzeba stwierdzić, że eleuterokok kolczasty jest w stanie dostarczać wartościowego surowca leczniczego. Ze względu na jego duże zasoby w stanie naturalnym może się on okazać cenną rośliną leczniczą przyszłości, szczególnie w przypadku wyczerpywania się zasobów podobnie działających roślin wyżej wymienionych jak np. żeń-szeń czy cytryniec chiński.

ROMAN